Καλή χρονιά!!

Του Γιάννη Ιωάννου
Έθνος - 31/12/2007

«Απαγορεύεται» η κυβέρνηση συνασπισμού!!

Κατατέθηκε χθες στη Βουλή από το υπουργείο Εσωτερικών ο νέος εκλογικός νόμος.
Ο νέος εκλογικός νόμος, με μία πρωτοφανή διάταξη, πριμοδοτεί τα αυτοτελή κόμματα με 50 επιπλέον έδρες, ακόμη κι αν δεν καταλαμβάνουν την πρώτη θέση στην προτίμηση του εκλογικού σώματος!!

«Απαγορεύει» δε τον σχηματισμό κυβέρνησης από συνασπισμούς κομμάτων και ρίχνει σε επίπεδα-ρεκόρ το ποσοστό που απαιτείται για την κατάκτηση της αυτοδυναμίας από ένα αυτοτελές κόμμα, το ποσοστό αυτό υπολογίζεται στο 39%!

Οσον αφορά στους συνασπισμούς, προκειμένου να λάβουν το μπόνους των 50 εδρών, στην περίπτωση κατά την οποία «σπάσουν» την «απαγορευτική» διάταξη του νέου εκλογικού νόμου, πρέπει να συγκεντρώσουν το εξωπραγματικό ποσοστό του 62%....

"Δημοκρατικότατη"... ρύθμιση με την οποία γίνεται πλεον φανερός ο "φόβος" του Καραμανλή για εκλογική συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ..

Το "ρεύμα" Βενιζέλου...

"Στο εσωτερικό του κινήματος κατοχυρώνεται πλήρως η εσωκομματική δημοκρατία, η ελευθερία στις ιδεολογικές αναζητήσεις, στην έκφραση, στο διάλογο, στην αντιπαράθεση ιδεών και απόψεων και το δικαίωμα υποβολής και δημοσιοποίησης ατομικών και συλλογικών προτάσεων. Συνυπάρχουν και διακινούνται ελεύθερα, γραπτά ή προφορικά, όλες οι απόψεις, τάσεις και τα ρεύματα ιδεών και αντιλήψεων, χωρίς οργανωμένη δομή, πειθαρχία και εκπροσώπηση στα όργανά του".

Η επίκληση καταστατικού δικαιώματος ... έγινε!
Το μπαλάκι είναι στα χέρια των νικητών!

Η φτώχεια απειλεί το 21% του πληθυσμού στην Ελλάδα

Η φτώχεια είναι ένα από τα βασικότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα μας, καθώς σύμφωνα και με τα στοιχεία της Κομισιόν το 21% των συμπολιτών μας (2,2 εκατ. άτομα) επιβιώνει με εισόδημα κατώτερο του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος.
Η Ελλάδα μαζί με την Ιρλανδία έχουν το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην ΕΕ των «15», ενώ τελευταία στη σχετική κατάταξη είναι η Σουηδία με 9%. Στην Ευρώπη υπολογίζεται ότι οι φτωχοί ξεπερνούν τα 70 εκατ. ανθρώπους.

Στην Ελλάδα, το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται στα όρια της φτώχειας μειώνεται με τις κοινωνικές παροχές στο 20%, ενώ χωρίς αυτές τις παροχές είναι 23%.

Το 33% των φτωχών στην Ελλάδα είναι άνω των 65 ετών, καθώς οι συνταξιούχοι είναι μία από εκείνες τις κοινωνικές ομάδες (μονογονεϊκές οικογένειες, απολυμένοι, μετανάστες, νέοι κτλ.) που υποφέρουν περισσότερο από τα πενιχρά εισοδήματα και την ακρίβεια.

Στην Ελλάδα, ένα νοικοκυριό με ένα άτομο θεωρείται ότι βρίσκεται στα όρια της φτώχειας όταν το εισόδημα του σε ετήσια βάση δεν ξεπερνά τα 4.264 ευρώ, έναντι 9.455 στη Γερμανία και 13.863 στο Λουξεμβούργο. Ο μέσος όρος στην Ευρώπη των «15» είναι 8.319 ευρώ. Για μία τετραμελή οικογένεια, το ποσό ανεβαίνει στα 8.955 ευρώ, έναντι 19.855 στη Γερμανία και 17.469 ευρώ στην ΕΕ των «15».

Στην «κορυφή» των κοινωνικών ανισοτήτων βρίσκονται περιφέρειες της Ηπείρου με ποσοστό πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας 37%, της Στερεάς Ελλάδας με 32%, καθώς και της Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδας με 31%.

Την τελευταία 30ετία, ενώ υπήρξε στην Ελλάδα σημαντική οικονομική ανάπτυξη, η κατάσταση των οικονομικά ευπαθών ομάδων δεν παρουσίασε ανάλογη βελτίωση, διότι μόνο ποσοστό «20,4% από την αύξηση της κατανάλωσης ήταν προς όφελος των φτωχών», ενώ το 79,6% δόθηκε στους προνομιούχους. Έτσι, ένας στους τρεις πολίτες δεν μπορεί πολλές φορές να πληρώσει το ενοίκιο του σπιτιού ή τη δόση του δανείου χωρίς καθυστερήσεις, να έχει ως γεύμα κάθε δύο ημέρες κρέας ή ψάρι και να έχει επαρκή θέρμανση στο σπίτι του.
Από την πλευρά της, η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι θα δημιουργήσει μέσα στο επόμενο διάστημα το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, μέτρο που αναμφίβολα είναι θετικό, αλλά μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο μεγάλο πρόβλημα δεν αρκεί.

Προς επίρρωση των παραπάνω λειτουργεί και το στοιχείο που θέλει το 68,8% να θεωρούν ότι με τον τρόπο που εξελίσσεται ο σύγχρονος κόσμος και την αδικία που υπάρχει στην κοινωνία το να υπάρχουν φτωχοί είναι ...αναπόφευκτο.

Τα 933,7 ευρώ είναι το ψυχολογικό όριο, που χωρίζει τους φτωχούς από τους πλούσιους, σύμφωνα με τους φτωχούς της χώρας μας, που αν εξασφάλιζαν το ποσό αυτό θα διέγραφαν τον εαυτό τους από τις «λίστες των φτωχών». Ζοφερό διαγράφεται το μέλλον, με το 68,4% των Ελλήνων να θεωρούν ότι η ψαλίδα μεταξύ πλούσιων και φτωχών θα ανοίξει κι άλλο στο μέλλον.

Τα παραπάνω στοιχεία που προκαλούν -αν μη τι άλλο- έντονο προβληματισμό προκύπτουν από ειδική έρευνα που πραγματοποίησε η Κάπα Research σε συνεργασία με το London School of Economics για λογαριασμό του υπουργείου Οικονομίας.

Κάποιοι από μας δεν είναι ΠΑΣΟΚ!

Του Πάνου Μαραγκού από το Έθνος

Χάσαμε;

Γιώργο... Χάσατε!!

Θα συνεχίσουν.. την νέα τετραετία! Θα τους αφήσουμε;

Χωρίς λόγια!!!

Καίγομαι! Καίγομαι!

Δορυφορική λήψη των πυρκαγιώνΘλίψη, Οδύνη, Οργή είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα για τις τραγικές απώλειες των συνανθρώπων μας, των περιουσιών τους και της τεράστιας καταστροφής του περιβάλλοντος.
Ευθύνες για την ολιγωρία και την απύθμενη ανικανότητα υπάρχουν και είναι τεράστιες. Όμως δεν είναι η θλιβερή αυτή ώρα για τέτοιες συζητήσεις.

Αυτό που προέχει μετά την πλήρη κατάσβεση, είναι να βρεθούν τρόποι να βοηθηθούν οι πληγέντες και κυρίως να αισθανθούν ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ κοντά τους, αλληλέγγυους, συμπάσχοντες.

Η τέχνη της υποκρισίας

Τον "πήραν χαμπάρι" πιά! Έστω και ας άργησαν..
Διάσημος σκηνοθέτης είχε πεί τότε, όταν πρωτοεκλέχτηκε πρόεδρος στην ΝΔ:
"Θα τον έπαιρνα στον θίασό μου αμέσως, χωρίς καν οντισιόν!"

Στο σημερινό φύλλο των Νέων, διαβάσαμε το παρακάτω που είναι ενδεικτικό της "αποκάλυψης" του ταλέντου του...

Της Βούλας Κεχαγιά
«ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ αυτοκριτική, κάνει υποκριτική» είπε ο Γιώργος Παπανδρέου για τον πρωθυπουργό στην πρώτη του προεκλογική ομιλία, ενώπιον ενός αμιγώς κομματικού ακροατηρίου όπως το σώμα του Εθνικού Συμβουλίου.
Η αλήθεια είναι ότι η υποκριτική είναι μία από τις κρυφές πτυχές του εαυτού του κ. Καραμανλή. Από τότε που εξελέγη αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, τον Μάρτιο του 1997, καλλιέργησε στο έπακρο αυτό που οι αρχαίοι ονόμαζαν «μίμησιν πράξεως σπουδαίας και τελείας». Βέβαια, αυτό που κάνει ο κ. Καραμανλής, ούτε πράξη σπουδαία ούτε τέλεια είναι. Είναι περισσότερο ψιττακισμός.

Στην αρχή οι κινήσεις του ήταν λίγο αμήχανες, λίγο αδέξιες. Έκανε όμως εντατικά μαθήματα και βελτίωσε θεαματικά την κινησιολογία του.
Στομφώδεις κινήσεις με τα χέρια και το σώμα έκρυβαν τον ξύλινο κομματικό λόγο που εκφωνούσε στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, το 2000 και το 2004. Το ύφος, επί τούτου υπερβολικά επιτηδευμένο, κακέκτυπο αξέχαστων ηθοποιών του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου.

Υποκριτικό ήταν και το σκηνικό των αφειδώλευτων προεκλογικών υποσχέσεων Καραμανλή το 2004, αλλά έπεισε. Και ομολογουμένως, απαιτεί τέχνη να υπόσχεσαι τόσα πολλά σε τόσους πολλούς και να σε παίρνουν στα σοβαρά.
Υποκριτική υπήρξε, πάλι, και η επίκληση του δήθεν σοβαρού εθνικού λόγου για πρόωρες εκλογές- εκεί δεν έπεισε ούτε τους δικούς του.
Τουναντίον τους εξέθεσε, καθώς έβγαιναν στις τηλεοράσεις και προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Όση υποκριτική ικανότητα και αν επιστρατεύσει ο Κώστας Καραμανλής, όμως, δεν πείθει ότι το ΠΑΣΟΚ πυροδοτεί το κλίμα οξύτητας και ότι ο ίδιος επιθυμεί να υπάρξει ήπιο πολιτικό κλίμα. «Κιχ» να κάνουν οι Πασόκοι, οι Νεοδημοκράτες σκούζουν σαν μωρές παρθένες ότι η αξιωματική αντιπολίτευση οδηγεί σε τεχνητή πόλωση.
Το υποκρίνομαι όμως είναι σύνθετη λέξη, το δεύτερο συνθετικό της οποίας εμπεριέχει την πεμπτουσία της δημοκρατίας. Στο πολιτικό σανίδι ο κ. Καραμανλής θα τεθεί υπό την κρίση ακόμη και του πιο φανατικού του κοινού...

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα..

Εκλογές στις 16 του Σεπτέμβρη.. θέλει ο Μαυρογιαλούρος!
Για εθνικούς λόγους!
Να προλάβουμε και τον Ζορμπά!
Να τους πιάσουμε στον ύπνο..

Κούνια που σε κούναγε!

Στο άρπα ..κόλα!!

Με μια χαρακτηριστική κίνηση τρυφερότητας ο κ. Πολύδωρας "αγκαλιάζει" τους νεορκισθέντες αγροφύλακες και αγροφυλακίνες που ορκίστηκαν με την ..καλοκαιρινή τους φορεσιά μια και δεν υπάρχουν στολές ..ακόμη, λέγοντάς τους:
«Δεν είσαστε οι παλιοί αγροφύλακες, τους οποίους βεβαίως τιμούμε για ό,τι προσέφεραν στην ελληνική ύπαιθρο. Είσαστε οι αστυνόμοι της οικολογίας. Θα προσέξετε το περιβάλλον, θα προσέξετε την υδρονομία. Θα είσαστε το μάτι του νόμου. Και για την αρχαιολογία, για τα αναγνωρισμένα και μη μνημεία και αρχαιότητες στις Περιφέρειές σας και για τη μόλυνση του περιβάλλοντος».

Λίγο απ'όλα και μέσα σε όλα! Άσχετα αν δεν γνωρίζουν ..τίποτα!
Το δούλεμα συνεχίζεται.. Έως πότε όμως;

Η μεταρρύθμιση .. της αγροφυλακής!

Είναι ίσως η μοναδική "μεταρρύθμιση" που θα καταφέρει τελικά η κυβέρνηση Καραμανλή να πετύχει τα 3,5 χρόνια της διακυβέρνησης.
Την ώρα που καίγεται όλη η Ελλάδα, το ΚΥΣΕΑ συνεδρίασε εκτάκτως, όχι για να συζητήσουν την δραματική κατάσταση ή τις αποζημιώσεις (αυτές μπορούν να περιμένουν... της Χαλκιδικής οι μελισσοκόμοι ακόμη να πάρουν ευρώ!), αλλά για να επιλέξει τον επικεφαλής της αγροφυλακής ή όπως αρέσκονται να την αποκαλούν, της "αστυνομίας περιβάλλοντος"..
Θα φαντάζεστε ίσως ότι η ευαισθησία των κυβερνώντων για το περιβάλλον, επέβαλε αυτή την απόφαση και φυσικά το νέο σώμα των "αστυνόμων" θα είχε κάποια σχέση με το αντικείμενο..
Θα πρέπει δηλαδή η νέα Αγροφυλακή να εκπληρώσει την αποστολή της, που συνίσταται στη διασφάλιση της προέλευσης και ποιότητας των αγροτικών προϊόντων που προορίζονται για κατανάλωση, στην πρόληψη και καταστολή περιβαλλοντολογικών και άλλων αδικημάτων που διαπράττονται σε αγροτικές εκτάσεις και στη συμμετοχή της στην αντιμετώπιση κάθε έκτακτης ανάγκης.

Φευ!

Καθήκοντα αρχηγού αναλαμβάνει λοιπόν ο αντιστράτηγος εν αποστρατεία Δημήτριος Νικολακόπουλος, (φωτο) ο οποίος μέχρι πρότινος καλλιεργούσε... ρεβίθια.
Ο αρχηγός της νέας Αγροφυλακής, τον οποίο ο Βύρων Πολύδωρας είχε παραλληλίσει με τον Ρωμαίο Κιγκινάτο από το βήμα της Βουλής (είχε παρατήσει τους αγρούς για να κυβερνήσει τη Ρώμη ύστερα από αίτημα της Συγκλήτου), προέρχεται από το Σώμα της Χωροφυλακής, στην οποία είχε καταταγεί το 1971...
Τόσο σχετικός λοιπόν με το περιβάλλον ο αρχηγός!

Και πάμε στους πρώτους χίλιους που θα πιάσουν δουλειά μετά το δεκαπενταύγουστο. Αυτοί θα είναι οι επιτυχόντες στον σχετικό διαγωνισμό του... 1993! Μάλιστα! Δηλαδή νεότατοι και επιστήμονες!!
Η εκπαίδευσή τους, είπε ο κ. Πολύδωρας στη Βουλή, θα γίνει μετά, το φθινόπωρο. Πρώτα θα προσληφθούν, (να προλάβουν να ψηφίσουν δηλαδή) και μετά θα εκπαιδευτούν να αναλάβουν τα σημαντικά καθήκοντα...στα χωριά και στα γραφεία!!

Και όλο αυτό το καταγέλαστο κατασκεύασμα την ώρα που τα Δασαρχεία έχουν κυριολεκτικά εγκαταληφθεί, χωρίς προσωπικό και χωρίς χρηματοδότηση για την πρόληψη των πυρκαγιών!
Δράμα σκέτο ή κωμωδία;

Παρτ - τάιμ επίδομα!

"Παρτ - τάιμ επίδομα από τον ΟΑΕΔ παίρνουν οι άνεργοι που εργάζονταν με μερική απασχόληση. Η κυβέρνηση τιμωρεί διπλά, με «επίδομα» ακόμη και 183,7 ευρώ το μήνα, δηλαδή το 25% του ανειδίκευτου εργάτη, όσους δεν είχαν πλήρη απασχόληση και υποχρεώθηκαν να εργάζονται με 4ωρα ή τις μισές ημέρες το μήνα. Τη σύνδεση του επιδόματος με τη μερική αμοιβή του παρτ - τάιμ ψήφισε η Ν.Δ. εν μέσω διθυράμβων για αύξηση του επιδόματος. Από τους 250.000 μερικώς απασχολούμενους, θύματα είναι εκπαιδευτικοί και γυναίκες με οικογενειακές υποχρεώσεις."

Παρτ - τάιμ επίδομα

Αυτά είναι τα κατορθώματα του υφυπουργού που .. ξέρει ποιος βάζει τις φωτιές..
Θα φταίνε μετά οι παρταϊμερς-κοψοχέρηδες;

Ανέβηκε η διαφορά στις 4 μονάδες μετά τις φωτιές!

Μετά τις φωτιές της Πάρνηθας και του Υμηττού, η έρευνα από το "Βαρόμετρο" Ιουλίου ΣΚΑΪ - VPRC, αναφέρει οτι και το μήνα Ιούλιο η ΝΔ διατηρεί το προβάδισμα των τεσσάρων ποσοστιαίων μονάδων έναντι του ΠΑΣΟΚ, αν και τα δύο μεγάλα κόμματα χάνουν από μισή ποσοστιαία μονάδα.

Μόνο;

Άλλη μία επιτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής!

Παρακάτω περιληπτικά η χαρμόσυνη είδηση:

Θρίαμβος για τα Σκόπια και χαστούκι για την Ελλάδα ήταν η υπερψήφιση χθες στο Στρασβούργο από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της έκθεσης προόδου αυτής της χώρας κατά το 2006, η οποία της αναγνωρίζει το απόλυτο δικαίωμα να ονομάζεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Συνεχίζει παρακάτω το ψήφισμα γράφοντας (επί λέξει) ότι «το ζήτημα του ονόματος δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να χρησιμοποιηθεί ως εμπόδιο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων (ένταξης) και για την προσχώρηση (αυτής της χώρας) στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Το ζήτημα του ονόματος ούτε αποτελεί ούτε μπορεί να αποτελεί έναν από τους όρους για την προσχώρηση της χώρας (αυτής) στην Ευρωπαϊκή Ενωση» και ότι «όπως συνέβη και στην περίπτωση όλων των άλλων υποψηφίων χωρών, η ένταξη αυτής της χώρας στην Ενωση θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από την τήρηση των (πολιτικών και οικονομικών) κριτηρίων της Κοπεγχάγης».
Μια τροποποίηση που πέρασε ήταν η διαγραφή της αναφοράς για πλήρη αναγνώριση των μακεδονικών διαβατηρίων απ όλα τα κράτη-μέλη της Ενωσης.

Αυτήν την έκθεση-χαστούκι για την Ελλάδα την υπερψήφισαν όλοι οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, πλην του Αντώνη Σαμαρά που την καταψήφισε. Και όχι μόνον αυτό, αλλά σε ανακοίνωσή τους προς τον Τύπο χαρακτήριζαν «θετικό» και «απόλυτα ικανοποιητικό» το αποτέλεσμα αυτής της ψηφοφορίας.
Εναντίον της έκθεσης ψήφισαν οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ (εκτός της Κ. Τζαμπάζη που ήταν απούσα), του ΚΚΕ και ο κ. Καρατζαφέρης του ΛΑΟΣ, ενώ ο κ. Παπαδημούλης (ΣΥΝ) ψήφισε λευκό και δικαιολόγησε την ψήφο του, κατηγορώντας τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ οτι έχασαν την ευκαιρία το 1992 επί πορτογαλικής προεδρίας να λύσουν το πρόβλημα αποδεχόμενοι το πακέτο Πινέιρο με τη σύνθετη ονομασία κοινής αποδοχής.

Πάντα τέτοια αδέλφια!! Μπράβο σας..

Κρατική ή οχι η ΕΡΤ;

Στάση εργασίας σήμερα στην ΕΡΤ από τις 11 το πρωί έως τις 7 το απόγευμα λένε στο ράδιο, γιατί όσο και να έψαξα στην σελίδα της ΕΡΤ..δεν διάβασα τίποτε σχετικό! Αγνοια!

Η ΕΡΤ σκαρώνει νέα θυγατρική με συμμετοχή ιδιωτών, παρ΄όλο που την χρηματοδοτεί ο Ελληνικός λαός με μηνιαία υποχρεωτική συνδρομή!!
Γι'αυτό η διαμαρτυρία και η στάση εργασίας!

Τα λεφτά μας θα πηγαίνουν υποχρεωτικά πλέον και σε ιδιώτες..
Είναι έτσι;

Προσθήκη 1,45 μμ: Το έγραψαν στην ert.gr, στις 1,15 μμ.. Κάποιος το πήρε χαμπάρι φαίνεται!!

Ημέρα χαράς η χθεσινή! Ψηφίστηκε η τροπολογία για την επιστροφή των τόκων στα Ταμεία

Δεν πρέπει να ανησυχούν οι ασφαλισμένοι. Ότι εκατομμύρια χάσανε τα ταμεία τους με τις μίζες στους διάφορους Ευγένιους, Αγάπιους, Σοφοκλήδες, (ονόματα όμως τα λουλούδια ε;!) θα τα βάλουν πίσω πάλι....οι ίδιοι όμως!
Πως γίνεται αυτό;
Μα αυτή η κυβέρνηση έχει και πρόγραμμα και θέληση να το εφαρμόσει..
Εγινε μια μικρή παρατυπία βέβαια με τα ομόλογα, ε.. εντάξει δεν χάλασε και ο κόσμος!
Μια γαλάζια συμμορία ήταν λέει ο εισαγγελέας, μικρή βέβαια!!
Υπουργοί δεν ήξεραν τίποτα βέβαια...αλοίμονο!
Εξεταστική; Ρε δεν μας παρατάτε που έχετε μούτρα και ζητάτε εξεταστική επιτροπή! Τα ίδια δεν έκαναν και οι περασμένοι; Εμείς τουλάχιστον τα μπαλώσαμε όμορφα και ωραία!!

Τα λεφτά του κεφαλαίου θα τα ξαναβάλουν πίσω οι συνεταίροι (μόργκαν & σια) και για τις μίζες και τους τόκους που θα χανότουσαν αν δεν μεριμνούσε αυτή η κυβέρνηση, θα ξαναμπούν πίσω από τον προϋπολογισμό!
Για στάσου ρε φίλε. Δηλαδή το ταμείο του κράτους ποιός το πληρώνει;
Ε μα οι ασφαλισμένοι κυρίως και όλοι οι φορολογούμενοι..
Δηλαδή οι ίδιοι που έχαναν για να μην..χάσουν θα τα βάλουν από την άλλη τσέπη τους έτσι;
Κάπως έτσι ρε αντιδραστικέ, αλλά τι έπρεπε δηλαδή να γίνει;
Που να ψάχνουν τώρα να βρούν ποιός τα πήρε; Και που να περιμένουμε τώρα να τα ξαναβάλουν πίσω οι κλέφτες;
Τα πληρώνουμε πάλι εμείς και πάει τελείωσε, πάμε για άλλα!!
Σημασία έχει να βρούμε τρόπο να δείξουμε στο κόσμο οτι, και για τα ομόλογα ..το πασοκ φταίει!! Κάτι θα σκεφτούμε..χρόνο θέλουμε!

"Με 152 υπέρ και 108 κατά υπερψηφίσθηκε στη Βουλή η τροπολογία του υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας Β. Μαγγίνα για την καταβολή, από τον προϋπολογισμό, των τόκων του διακρατηθέντος ομολόγου στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης των δημοσίων υπαλλήλων (ΤΕΑΔΥ), των υπαλλήλων Κοινωνικής Ασφάλισης (ΤΕΑΠΟΚΑ), των υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εταιριών (ΤΕΑΥΦΕ) και των εφημεριδοπωλών (ΤΣΕΥΠ).
Το νομοσχέδιο με τίτλο "Θεσμικό πλαίσιο επενδύσεων και αξιοποίησης της περιουσίας των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης", στο οποίο είχε ενταχθεί η παραπάνω τροπολογία, ψηφίστηκε και στο σύνολό του από την Ολομέλεια της Βουλής.
Υπέρ τάχθηκαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και κατά του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού, ενώ απείχε από την ψηφοφορία το ΚΚΕ."

Το ΚΚΕ απείχε όπως μαθαίνουμε.. Δεν έχει σημασία ως φαίνεται για τους ηγέτες του ποιός πληρώνει.. Ο δικομματισμός να χτυπηθεί με όποιο κόστος!!
Μάλιστα!

Οι μεταρρυθμίσεις συνεχίζονται..

Οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν δήλωσε ο κ.πρωθυπουργός, παρά την αντίθεση των κερδοσκόπων και της αντιπολίτευσης..

Ήδη εχθές οι ίδιοι κερδοσκόποι, η αντιπολίτευση δηλαδή, ανάγκασαν με την σύσωμη διαμαρτυρία τους στη Βουλή, τον Υπουργό κ. Μπασιάκο να αποσσύρει άρον-άρον την πολύ σπουδαία μεταρρύθμιση που αφορούσε την αναστολή κατεδάφισης των αυθαιρέτων σε δασικές εκτάσεις. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε εκεί να περάσουμε στα μουλωχτά αυτήν την σωτήρια για τους καταπατητές μεταρρύθμιση.. είπε ο κ.Μπασιάκος.


Μια άλλη όμως σπουδαία μεταρρύθμιση που αφορά την αισχροκέρδια, θα την κάνουν νόμο σύντομα. Συγκεκριμένα από το Υπ. Ανάπτυξης (που αλλού;) πληροφορίες αναφέρουν οτι τέρμα οι μηνύσεις για αισχροκέρδεια, νοθεία, κλπ.. Θα πληρώνουν οι άνθρωποι ένα πρόστιμο, πχ. 500 ευρώ, και τέρμα. Είναι πολύ σημαντική μεταρρύθμιση αυτή που θα ανακουφίσει την αγορά, τους κλέφτες και φυσικά και τα δικαστήρια.
Θα σταματήσει πλέον η ταλαιπωρία φτωχών εμπόρων που για ένα χαλασμένο αρνί τραβιώτουσαν χρόνια σε δίκες..

Ακόμη δεν καπνίζω!!

Τον περασμένο Φεβρουάριο έγραψα για την δική μου προσπάθεια να κόψω το κάπνισμα στο ποστ με τίτλο: Πως να κόψετε το κάπνισμα..
Είχαν περάσει τότε δύο επώδυνοι μήνες ήδη...

Ε, λοιπόν ακόμη δεν καπνίζω!
Και βλέπουμε..
Ο αγώνας συνεχίζεται..

Για την Αμαλία

Η απαξίωση της πολιτικής

Τα τελευταία χρόνια διαμορφώνεται σιγά-σιγά μια κοινωνική στάση απέναντι στην πολιτική, στα κόμματα και στους πολιτικούς, που υψώνει ένα διαχωριστικό τοίχο ανάμεσά τους. Από τη μια η κοινωνία, ο λαός και από την άλλη οι πολιτικοί και οι συνοδοιπόροι τους, δηλαδή τα ενεργά μέλη των κομμάτων. Δυστυχώς αυτή η τάση εξαπλώνεται με ταχύτητα, παγιώνεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και ασφαλώς κύριοι υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι οι πολιτικοί. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης μονίμως καταγγέλουν το κόμμα που είναι στη κυβέρνηση για διαφθορά, χωρίς ποτέ να παραπέμπονται οι υπεύθυνοι στη δικαιοσύνη, έστω και αν οι καταγγέλοντες έλθουν με τη ψήφο μας στην κυβέρνηση. Ψήφο που ασφαλώς σε μεγάλο μέρος οφειλόταν στις καταγγελίες!!

Όταν λοιπόν το φαινόμενο αυτό επαναλαμβάνεται συνεχώς και επί δεκαετίες, λογικό είναι οι πολίτες να διαμορφώνουν την γνώμη οτι "ολοι ίδιοι είναι". Είναι τόσο καταλυτικό αυτό το συναίσθημα, που τότε συμβαίνει και το παράδοξο να σβήνουν από την μνήμη μας τα όποια θετικά μέτρα παίρνει μια κυβέρνηση και την καταψηφίζουμε μαζικά.. Και πάμε πάλι σε μια από τα ίδια.. Χωρίς να εξετάζουμε κανένα ζήτημα πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, ακολουθούμε σαν μια μάζα εύπλαστη τις απαξιωτικές κριτικές και γνώμες, είτε πρόκειται για κόμματα είτε για μεμονωμένους πολιτικούς.. Όχι οτι είναι όλοι αυτοί άγιοι.. αλλά άλλο η συγκεκριμένη καταγγελία με αποδείξεις και αλλο μια ισοπεδωτική άποψη που απαξιώνει την πολιτική, που ασφαλώς είναι πολύ επικίνδυνη άποψη για τα λαϊκά συμφέροντα πρωτίστως, μια και εξυπηρετεί απόλυτα τα συμφέροντα αυτών που στο παρελθόν απεκαλούντο "Οι έχοντες και κατέχοντες"..

Αυτό που είναι σημαντικό για μας είναι να σκεφτούμε τι μας συμφέρει. Ποιά άποψη είναι για το δικό μας καλό.

Κάποιος που έχει μεγάλα και παγιωμένα εισοδήματα, ίσως εύκολα και χωρίς κανένα ενδοιασμό υιοθετεί τέτοιες απόψεις. Ειρωνεύεται, σχολιάζει απαξιωτικά όλους όσους ασχολούνται με την πολιτική και έτσι συνήθως γίνεται ευχάριστος στις παρέες και στις συζητήσεις μια και αυτό είναι πολύ "ΙΝ"..Και καλά κάνει! Δεν υπάρχει κανείς λόγος να στεναχωριέται, ούτε να ασχολείται με τέτοια ζητήματα που μόνο μπελάδες θα του φέρουν. Η απαξιωτική του γνώμη και η παρελκόμενη κοινωνική του στάση δεν του επιφέρουν κανένα κόστος.. Επιπλέον η διάδοση αυτής της άποψης είναι προς το συμφέρον των.."συμφερόντων" του μια και η απαξίωση της πολιτικής έχει σαν βέβαιο επακόλουθο την αδιαφορία και την αποχή από τις εκλογές, τις δυναμικές διεκδικήσεις για οικονομικά ή κοινωνικά ζητήματα κλπ. Η αποτελμάτωση και η παγίωση μιας κοινωνικής αδιαφορίας για το μέλλον των πολιτικών θεμάτων, είναι το μεγάλο "ζητούμενο" για τους έχοντες και κατέχοντες..

Ο εργαζόμενος όμως πρέπει να σκεφτεί τι είναι καλό για την τσέπη του.. Δεν έχει κανένα περιθώριο να αποστασιοποιείται από την πολιτική. Πρέπει να βλέπει τους πολιτικούς στο σύνολό τους σαν μια ενδεχόμενη "λύση" στα προβλήματά του. Πρέπει να ψάξει ανάμεσα σε υποσχέσεις, ανάμεσα σε προγράμματα, ανάμεσα σε καταγγελίες ποια είναι προς την κατεύθυνση που του δίνουν την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και ποια είναι λόγια του αέρα που ξεχνιώνται εύκολα.. Η λάθος επιλογή μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα λάθος που μπορεί να διορθωθεί την επόμενη φορά, η αδιαφορία όμως είναι μια πάγια "εντολή" για την δυστυχία της οικογένειάς του.
Δεν μπορεί να αδιαφορήσει όταν ακούει για παράδειγμα οτι σχεδιάζεται ένα νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που θα καταργεί ή θα συρρικνώνει τις όποιες θεμελιώδεις κατακτήσεις του.
Όταν βλέπει την ανεργία των νέων να εξαπλώνεται.
Όταν βλέπει ελληνικές επιχειρήσεις να κλείνουν συνεχώς εδώ και να αλλάζουν έδρα σε χώρες με φτηνό (ακόμη) εργατικό δυναμικό. Τι φταίει; Του λένε η ακριβή φορολόγηση και το υψηλό μεροκάματο..Σαν να λέμε οτι εάν πάμε και μεις τόσο πίσω..θα μείνουν εδώ! Ωραία..Να μια λύση..Εάν θες δουλειά πρέπει να δεχτείς φτηνό μεροκάματο, χαμηλή η καθόλου ασφάλιση, και μικρή φορολόγηση των κερδών της επιχείρησης.. Και όποιος αντέξει!
Μας λένε οτι η ανταγωνιστικότητα της παραγωγής απαιτεί να συρρικνώσουμε τις απαιτήσεις μας για το καλό του ..μέλλοντος! Οτι το ικανοποιητικό κέρδος θα φέρει νέες επενδύσεις, νέες δουλειές άρα μείωση της ανεργίας. Και μεις βλέπουμε νέα "τζάκια", με νέα κότερα, με νέες βίλλες στη Μύκονο και αλλού και φυσικά νέες δουλειές αλλά αλλού, εκεί που είναι ακόμη φτηνά!

Γιατί συμβαίνει αυτό;
Γιατί δεν ήταν έτσι στο παρελθόν;
Πως έγιναν τα θέματα αυτά τόσο περίπλοκα;
Ποιός είναι υπεύθυνος;
Πως σχεδιάστηκε και πέτυχε ένα τόσο άρτιο παγκόσμιο πλάνο δήθεν ελεύθερου εμπορίου και οικονομίας;
Μήπως και μεις με τη στάση μας, την αδιαφορία μας βοηθήσαμε;

Πρέπει να ψάξει να βρεί ποιοί είναι οι πολιτικοί που αναζητούν λύσεις σε παρόμοια θέματα και ποιοί είναι εκείνοι που προτείνουν ακόμη περισσότερη υπομονή για το καλό που θά έλθει.... σίγουρα, αλλά αργότερα πολύ αργότερα!

Πρέπει να "μετράει" χρόνο με το χρόνο τα μετρητά της τσέπης του, να δεί τα χρωστούμενα στις τράπεζες και να δεί αν είναι περισσότερα ή λιγότερα, να ψάξει να βρεί τι και ποιός φταίει και οχι να αποδεχθεί μοιρολατρικά την "μοντέρνα" άποψη που θέλει όλους τους πολιτικούς και όλα τα κόμματα ίδια και χειρότερα...

Ίσως η δική του ψήφος είναι η καθοριστική για το μέλλον του..

Απώλεια

Η ιστορία αυτή δεν πρέπει ποτέ να ειπωθεί
Κανείς να μην την ακούσει
Ούτε να την διαβάσει

Την απώλεια δεν την διαβάζεις, την αισθάνεσαι.
Την νοιώθεις πυρρωμένο καρφί ανελέητο
να χώνεται σιγά, βασανιστικά στα έγκατα του μυαλού σου.

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό
σβύνει όλες τις άλλες μνήμες,
και τις ελπίδες,
φθινοπωρινά κίτρινα φύλλα που πέφτουν,
ένα και ένα, δύο και δύο.
Τα σέρνει ο άνεμος μακριά,
ώσπου να έλθει το τέλος,
ν' αφήσουν το δέντρο γυμνό,
μόνο του στην παγωμένη αλήθεια.
Καλό σου ταξίδι Αμαλία μας!

Άδικία ή τυφλή δικαιοσύνη;

Ο δημιουργός του blogme.gr, Αντώνης Τσιπρόπουλος, είχε συλληφθεί, έπειτα από καταγγελία και μήνυση του Δημοσθένη Λιακόπουλου, ότι ο δικτυακός τόπος του παρείχε πρόσβαση στο ανεξάρτητο ιστολόγιο FunEL που "ανεβαίνει" από την πλατφόρμα της blogspot.com(σ.σ. το οποίο με την ίδια λογική αν το λινκάρουμε θα είμαστε υπόλογοι), που σύμφωνα με το μηνυτή περιείχε δυσφημιστικό για τον ίδιο.Το θέμα επανήλθε στην επικαιρότητα καθώς ορίσθηκε η δικάσιμος για τις 21 Ιουνίου 2007, αφού παρά τη διεθνή κατακραυγή η μήνυση δεν αποσύρθηκε.

Την ίδια ώρα όμως οι Έλληνες bloggers ξεκίνησαν εδώ και τρεις μέρες μία προσπάθεια συλλογής ηλεκτρονικών υπογραφών χρηστών του ίντερνετ –οι οποίες έχουν φτάσει τις 1000 μέχρι την ώρα που γραφόταν αυτό το κείμενο- οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν στο δικαστήριο. Οι υπογραφές δεν είναι ένα απλό δείγμα συμπαράστασης στον Α.Τσιπρόπουλο ούτε έχουν σκοπό να ασκήσουν πολιτική πίεση. Η λογική του κειμένου προς υπογραφή είναι ότι όσοι ασχολούνται με το ίντερνετ να δηλώσουν απέναντι στο δικαστήριο ότι είναι άτοπο το σημείο της κατηγορίας που ουσιαστικά καταδεικνύει τον κ. Τσιπρόπουλο ως συγγραφέα των επίμαχων κειμένων που θεωρήθηκαν προσβλητικά μόνο και μόνο επειδή ο aggregator που διαχειριζόταν περιείχε links προς αυτά. Οι Έλληνες bloggers θεωρούν λοιπόν επιβεβλημένο να παρουσιαστεί η γνώμη όσο περισσότερων "εμπειρογνωμόνων" - ακόμη κι αν αυτός ο χαρακτηρισμός προέρχεται από το γεγονός ότι ο υπογράφων είναι ένας έμπειρος χρήστης των νέων μέσων, διατηρεί το δικό του blog ή συμμετέχει σε forum κ.λπ.

Blogme.gr
Το κείμενο για υπογραφή

Πρωτομαγιά: Δεν ξεχνώ!

Η Πρωτομαγιά δεν είναι άλλη μια αργία! Είναι μια ημέρα μνήμης των εργατικών αγώνων και θυσιών.

Σαφώς και παραπέμπει στην στάση των εργατριών του Σικάγο στο 1886, αλλά και σε ανάλογες μεταγενέστερες συμπεριφορές εργαζομένων ανά τον κόσμο. Είμαστε υποχρεωμένοι να θυμόμαστε τους αγώνες τους να τιμούμε τις θυσίες τους.

Το σημερινό όμως κυρίαρχο ζήτημα για τους εργαζόμενους παγκόσμια, εκτός από τα αναμφισβήτητα δικαιώματα τους, είναι η ίδια η εργασία τους. Δικαίωμα που πρέπει να διασφαλιστεί, να διευρυνθεί, να αποκτηθεί και από τους ανέργους.

Τελικά...έγινε η παραίτηση!

Τελικά το πρωταριλιάτικό μου ψέμα , το έκανε ο κύριος πρώην υπουργός αλήθεια σήμερα!
Παραιτήθηκε..μένουν οι υπόλοιποι συνυπεύθυνοι!

Μαϊμουδιές!

"ΚΡΙΜΑ που οι κυβερνητικές ανακοινώσεις δεν συνοδεύονται από εικόνες ή σκίτσα για να γίνεται πιο εύληπτη η προπαγάνδα! Αντί να ξοδεύεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε επιθετικούς προσδιορισμούς, ρήματα και αντωνυμίες, προκειμένου να τεκμηριώσει το «δεν είδαμε, δεν ακούσαμε, δεν γνωρίζουμε» για το σκάνδαλο με τα ομόλογα, θα μπορούσε να συνοδεύει τις ανακοινώσεις του με τα γνωστά σκίτσα της μαϊμούς!
Που κλείνει μάτια, σφραγίζει αυτιά και ξύνει με απορία το τριχωτό της κεφαλής της προκειμένου να υποδηλώσει - γιατί αυτή δεν μιλάει - ότι «δεν είδε, δεν άκουσε, δεν ξέρει».

Γιατί εδώ που φτάσαμε, ό,τι και να επικαλείται η κυβέρνηση, είναι σίγουρο ότι ψέματα λέει για να ξεφύγει από τη μέγγενη στην οποία είναι πιασμένη. Κι όσο ο Πρωθυπουργός της χώρας προσπαθεί να συμπεριφέρεται ωσάν να μην έχει συμβεί το παραμικρό, ένα μόνο καταφέρνει: να μας πείθει όλο και περισσότερο ότι και τα μάτια ανοιχτά είχε, και τα αυτιά επίσης, και γνώριζε τα πάντα - μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Και κάποια στιγμή θα τις δώσει τις εξηγήσεις.
Θέλει δεν θέλει... "

Το παραπάνω λιγόλογο αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη καίριο σχόλιο, "έκλεψα" από τα σημερινά ΝΕΑ. Έχει τίτλο "Μαϊμού" και είναι του καλού δημοσιογράφου ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ..
Χρόνια σου πολλά Γιώργο, και πάντα έτσι.. στο ψαχνό!

Για να μην ξεχνάμε!!

Ο Αλέξανδρος Παναγούλης λιποτάκτησε από το στράτευμα και ίδρυσε την οργάνωση Εθνική Αντίσταση.

Αυτοεξορίστηκε στην Κύπρο για να καταστρώσει σχέδιο δράσης. Εκεί έρχεται σε επαφή με τους πολιτικούς άνδρες του τόπου, όπως ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, με σκοπό να τους ζητήσει να συνδράμουν στην αντίσταση.

Επανέρχεται στην Ελλάδα και μαζί με στενούς του συνεργάτες σχεδιάζει την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου την 13η Αυγούστου 1968 κοντά στη Βάρκιζα. Αποτυγχάνει συλλαμβάνεται, βασανίζεται φρικτά, οδηγείται ημιθανής στο νοσοκομείο και κατόπιν δικάζεται από το Στρατοδικείο στις 3 Νοεμβρίου 1968 και καταδικάζεται δις εις θάνατον, μαζί με άλλα μέλη της Εθνικής Αντίστασης, στις 17 Νοεμβρίου 1968.

Μεταφέρεται στην Αίγινα για την εκτέλεση η οποία όμως ματαιώθηκε χάρη στις πιέσεις της διεθνούς κοινότητας και αφού προσπάθησαν να πείσουν τον Παναγούλη να υπογράψει για να του δοθεί χάρη. Στις 25 Νοεμβρίου 1968 ο Παναγούλης μεταφέρθηκε από την Αίγινα στις Στρατιωτικές Φυλακές του Μπογιατίου, όπου και του επιβλήθηκε η "ποινή του εντοιχισμού" όπως λέει ο ίδιος.

Δραπετεύει από τις Στρατιωτικές Φυλακές του Μπογιατίου (Σ.Φ.Μ.) όπου κρατείτο, στις 5 Ιουνίου 1969. Συλλαμβάνεται εκ νέου και οδηγείται προσωρινά στο στρατόπεδο του Γουδίου για να μεταφερθεί μετά από ένα μήνα και πάλι στις φυλακές του Μπογιατίου. Εκεί τον περιμένει η απομόνωση σε κελί που το φτιάξαν ειδικά για τον Παναγούλη και ήταν σαν αντίγραφο τάφου. Επιχειρεί να δραπετεύσει αρκετές φορές ανεπιτυχώς.

Γράφει ποιήματα ως διέξοδο. Συνεχίζει να γράφει ακόμα και όταν του κατάσχουν κάθε γραφική ύλη χρησιμοποιώντας για μελάνι το αίμα του και για χαρτί τους τοίχους του κελιού-τάφου του.

Τον Αύγουστο του 1973 - μετά από τεσσεράμισι σχεδόν χρόνια φυλάκισης – απελευθερώθηκε βάση της γενικής αμνηστίας που απένειμε το καθεστώς των συνταγματαρχών στους πολιτικούς κρατούμενους, κατόπιν της αποτυχημένης προσπάθειας του Γ. Παπαδόπουλου να φιλελευθεροποιήσει το καθεστώς του.

Όπως αναφέρει η Οριάνα Φαλάτσι στην συνέντευξη της με τον Αλέξανδρο Παναγούλη μετά την απελευθέρωση του, ο Α. Παναγούλης είπε τα εξής για την απόπειρα εναντίον του δικτάτορα: "Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο"...

Κοινωνική απάθεια!

Ένα καταπληκτικό άρθρο διάβασα σήμερα πρωί-πρωί στον Μπλογκ του kaltsovrako.
Ο "Καλτσο" όπως τον φωνάζουν στην μπλοκόσφαιρα μας βλέπει όλους καθισμένους στην τηλεπολυθρόνα μας.. να κουνάμε πάνω-κάτω συγκαταβατικά το κεφάλι μας, βλέποντας και ακούγοντας τις ειδήσεις..
Να οι κλεψιές με τα ομόλογα, να τα "ναυάγια", οι πολιτικές ευθύνες "υπάρχουν"... αλλά σε άγνωστο να ανήκουν, η "θεσμική θωράκιση" συνεχίζεται ακάθεκτη.. μαζί με την μεταρύθμιση.. και την επανίδρυση με απαραίτητη την "συνέντευξη", και εμείς απλώς παρακολουθούμε με απάθεια να γίνονται όλα αυτά και πολύ περισσότερα και απλώς δηλώνουμε με την συνεχή κίνηση της κεφαλής μας... οτι τα γνωρίζουμε!!

Διαβάστε το.. είναι :Political correct!

«κώδικες δεοντολογίας» στα Μπλογκ!

"Πολύ καλό για να είναι και να διατηρηθεί αληθινό" γράφει η ΙΩΑΝΝΑ ΝΙΑΩΤΗ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ!!

ο Τζίμι Ουέιλς, δημιουργός της διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας Wikipedia, είπε: «Είναι κανόνες καλής συμπεριφοράς, βασικά ένας: Κοσμιότητα»..

Βασικά η πρόταση είναι να υπάρχουν κώδικες που θα διαλέγει ο Μπλοκερ και οι οποίοι θα απορρίπτουν σχόλια και άλλα "επικίνδυνα" ποστς που θα μπορούσαν να προξενήσουν....«θύματα διαδικτυακής κακοποίησης».

Για να δούμε!!

Η πρώτη παραίτηση!!

Αυτό που αρνούνται επίμονα να κάνουν οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο των ομολόγων υπουργοί, το έκανε ένας διοικητής νοσοκομείου. Ανέλαβε την ευθύνη μιας παράνομης πράξης που έκανε, και παραιτήθηκε!

Πρόκειται για το διοικητή του νοσοκομείου Κορίνθου, Δημήτρη Κοσμά, ο οποίος αγόρασε από ιδιωτική τράπεζα ομόλογο κυμαινόμενου επιτοκίου, ύψους δύο εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς την έγκριση του διοικητικού συμβουλίου και παρά τις αντιρρήσεις της αρμόδιας υπηρεσίας του νοσοκομείου.

Ο υφυπουργός Υγείας Αθ. Γιαννόπουλος αποδοκίμασε από ραδιοφώνου την πράξη του διοικητή και του υπέδειξε να υποβάλει την παραίτησή του. Μάλιστα τον αποκάλεσε εμμέσως ..Κοσκωτά..αφού δήλωσε οτι οι πράξεις του θυμίζουν εποχή Κοσκωτά..

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Πρωτόπαπας, που αποκάλυψε το θέμα, ζήτησε από τον υπουργό Υγείας, Δ. Αβραμόπουλο, να ανακοινώσει αν και άλλες διοικήσεις νοσοκομείων έχουν κάνει «ανάλογες παράνομες πράξεις και παιχνίδια με ομόλογα». Και υπενθύμισε ότι είναι η τρίτη περίπτωση διοικητικού στελέχους στο χώρο της Υγείας, για τα οποία αποκαλύπτονται παράνομες πράξεις.

Δεν νομίζω όμως οτι "καθάρισαν" με μια παραίτηση "μεσαίου" βάρους.. Αργά ή γρήγορα ο πρώτος που θα αναγκαστεί να φύγει ή να τον διώξουν θα είναι ο Τσιτουρίδης, αν και ο κύριος υπεύθυνος είναι ακόμη ψηλότερα...

Τρομάζουν το Μαξίμου τα νέα γκάλοπ!

Πηγη:ΤΑ ΝΕΑ , 02/04/2007

Παραίτηση Σ. Τσιτουρίδη μετά το σκάνδαλο!

Την παραίτησή του, την οποία υπέβαλε "για λόγους προσωπικής και πολιτικής ευθιξίας" στον πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, και που "έγινε αποδεκτή", ανακοίνωσε χθές το βράδυ, εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου, ο υπουργός Σάββας Τσιτουρίδης.

ΣΣ: Ενημέρωση 02/04...
Η συμβολή μου στο "πανάρχαιο έθιμο" της καθημερινής ψευδολογίας αλλά και της παραδοσιακής πρωταπριλιάτικης "γκάφας", δυστυχώς δεν έπιασε!!
Ήταν τόσο "τραβηγμένη" είδηση, κυριολεκτικά απίστευτη! Κανείς Έλληνας δεν περίμενε να υπάρξει πολιτική ευαισθησία για ένα τόσο καραμπινάτο και ομολογημένο σκάνδαλο..
Πάμε καλά!!

Τραγική η κατάσταση στην ΕΡΤ.... Νέο οργανόγραμμα..

Πάλι νέο οργανόγραμμα κ Πρόεδρε;
"Η ΕΡΤ είναι σε τραγική κατάσταση"..μας λέει απογοητευμένος ο πρόεδρός της Χρ.Παναγόπουλος.

Και τι φταίει κ Πρόεδρε;
"Υπάρχει σοβαρό δομικό πρόβλημα ανθρώπων" ..δηλώνει!

Μα τι ακριβώς είναι αυτό κ Πρόεδρε;
"Οι άνθρωποι της ΕΡΤ δεν εκτιμούν ούτε τις ικανότητές τους ..ούτε και την ίδια την εταιρεία στην οποία δουλεύουν"..

Τι μας λέτε κ Πρόεδρε.. Δεν αξίζει κανένας τους δηλαδή;
"Μάλιστα έτσι και χειρότερα..και το λέω αυτό γιατί αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί η ΕΡΤ θα οδηγηθεί σε μαρασμό και δεν θα έχει μέλλον"...

Τόσο τραγικά είναι λοιπόν ε;
Και ο εισαγγελέας τι δουλειά έχει εκεί μέσα;

"Εμείς είμαστε ανοιχτοί στον έλεγχο από κάθε ελεγκτική αρχή, δεν διαχειριζόμαστε μαύρο χρήμα, δεν είμαστε υπάλληλοι υπηρεσιών, ούτε υπηρέτες σκοτεινών συμφερόντων, ούτε εκβιαστές δημοσιογράφων ή καναλαρχών, ή διαπλεκόμενοι συνδικαλιστές, ή κρατικοδίαιτοι μικροεκδότες"..

Μα υπάρχουν τέτοιες βαριές κατηγορίες που ερευνώνται και δεν το ξέραμε; Τι να πούμε!!
Και με το θέμα που προέκυψε με την εκπομπή της Αννας Δρούζα;

"Κοιτάχτε εμείς προτείνουμε τη διεξαγωγή διημερίδας των ενδιαφερόμενων φορέων, μέσα στους επόμενους δύο μήνες, για το τι είναι η δημόσια ραδιοτηλεόραση, καθώς κάτι τέτοιο, θα είναι χρήσιμο"...

Μα τι σχέση έχουν όλα αυτά με την ερώτηση;
Τέλος πάντων καταλαβαίνουμε..
Με την έλειψη πολιτικής πολυφωνίας όμως που σας κατηγορούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης τι θα κάνετε;

"Η ΕΡΤ προσπαθεί να τηρεί τα εκλογικά ποσοστά των κομμάτων και προσωπικά ενθαρρύνω τους δημοσιογράφους να δίνουν όσο περισσότερη δυνατότητα παρουσίασης γίνεται στις δραστηριότητες των μικρών κομμάτων"...
Μάλιστα το εμπεδώσαμε..Το έχετε αναλάβει... προσωπικά το θέμα της πολυφωνίας...

Και τι έχετε να πείτε στα σωματεία των εργαζομένων στην ΕΡΤ σχετικά με τις ενστάσεις τους για το νέο οργανόγραμμα;
"Ε, υπάρχουν και διαφωνίες, αλλά δεν είμαι διατεθειμένος να αφήσω να χαθεί το νέο σχέδιο μέσα στο λαβύρινθο της γραφειοκρατίας του δημοσίου"...

Μάλιστα ..λίγο δυσνόητο το παραπάνω αλλά θα το υποστούμε..
Αφού τα σωματεία αποτελούν την γραφειοκρατία...καλά κάνετε και δεν κολώνετε με τίποτα!!
Εύγε..και με την νέα «τεχνοκρατική προσέγγιση» ..στις προσλήψεις..

Η Ευρώπη γιορτάζει...Τι όμως;

Στις 25 Μαρτίου η Ευρωπαϊκή Ένωση γιορτάζει την 50ή επέτειο από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης.
Η πρώην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα μετατράπηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση το 1992, φιλοδοξώντας να δημιουργήσει μια κοινότητα που πέρα από οικονομική θα αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον, την εκπαίδευση.
Δυστυχώς, απέτυχε.
Αντίθετα, επικρατεί η αίσθηση μιας καταναγκαστικής ένωσης που συμβάλλει στην απομύζηση πόρων προς όφελος των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, λίγων κρατικοδίαιτων υπαλλήλων και κάποιων μεγαλοαγροτών που ασχολούνται με μονοκαλλιέργιες, βλαβερές για περιβάλλον και τρίτο κόσμο.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα συρικνώνονται με σκληρότερους νόμους για την προσωπική μας ζωή και τα δεδομένα.
Οι συνθήκες εργασίας γίνονται ολοένα και πιο δύσκολες, πολύωρες και λιγότερο αμοιβόμενες.
Η ανεργία των νέων και των ηλικιωμένων που πλησιάζουν την συνταξιοδότηση, καλπάζει σε όλο και μεγαλύτερα επίπεδα ενώ την ίδια ώρα τα επιδόματα ανεργίας περικόπτονται. Η σύνταξη "έρχεται" όλο και πιο αργά..σε τόσο μεγάλη ηλικία που δεν μπορεί ο ηλικιωμένος απόμαχος να απολαύσει λίγη ξεκούραση, ενώ οι συντάξεις συνεχώς μειώνονται.
Το μεγάλο σχέδιο της πλήρους καθυπόταξης των λαών της Ευρώπης έχει σχεδόν ολοκληρωθεί!

Η ανταρσία του "Α/Τ ΒΕΛΟΣ"

"Όταν ερχόμασταν εν μέσω κραυγών και συνθημάτων, για την δεκαπέντε μέτρων διαδρομή από τα σκαλιά στο Λιμεναρχείο χρειάστηκα δέκα δευτερόλεπτα. Όσο ήμουν μέσα, διέρρευσε η πληροφορία ότι ο μικρός που ήρθε πριν ήταν από το ΒΕΛΟΣ. Για να ξαναμπώ στο κρις κραφτ έκανα είκοσι λεπτά απ’ τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου έξω από την πόρτα. Τέτοιες αγκαλιές και φιλιά και μπράβο και εύγε, δεν θες πολύ να βρεθείς …αλλού. Κι ο Ιταλός ο Ναύτης πήγε το κρις κράφτ στη μέση του λιμανιού και με ένα κόμβο ταχύτητα χαμογελώντας και απορώντας ποιος είναι αυτός ο πιτσιρικάς αξιωματικός που έχει ανοίξει τα χέρια του σαν τον Χριστό και αποθεώνεται από εκατοντάδες ανθρώπους…"

Με "κομένη την ανάσα" παρακολουθώ αυτές τις μέρες το Blog του Ημίαιμου. Εκεί ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας, πηγαίνοντάς μας πίσω στα μαύρα τελευταία χρόνια της χούντας και της ηρωϊκής ανταρσίας του Αντιτορπιλικού ΒΕΛΟΣ, στο οποίο υπηρετούσε τότε νεαρός σημαιοφόρος. Η περιγραφή (απόσπασμα παραπάνω) είναι αυθεντικό θρίλερ. Αν και έχουν γραφτεί πολλά για την περιπέτεια αυτή των Ελλήνων αξιωματικών, λίγα ήταν γνωστά για τις λεπτομέρειες της άφιξης του "ΒΕΛΟΣ" τον Μάη του 1973 στην Ιταλία.

Θυμίζω οτι η χούντα προσπαθούσε με όλα τα μέσα τότε να κρύψει το μέγεθος και την ένταση της αντίθεσης του Ναυτικού προς αυτήν, τόσο στο εσωτερικό της χώρας αλλά κυρίως προς τους προστάτες της στο εξωτερικό οι οποίοι είχαν την εντύπωση ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις στο σύνολό τους στήριζαν τη δικτατορία.

Με την ηρωϊκή όμως ενέργεια της ανταρσίας του ΒΕΛΟΣ, ο τότε κυβερνήτης του και οι άνδρες του κατάφεραν:
Να πέσει στο κενό η προσπάθεια του καθεστώτος να υποβαθμίσει το μέγεθος της αντίθεσης του Ναυτικού, να εξαναγκάσει το καθεστώς να προβεί σε «δημοκρατικά» βήματα για να αλλάξει τις εντυπώσεις και να αντιληφθεί ο λαός ότι το καθεστώς είναι γυμνό και να φουντώσει η αντίδραση με αποκορύφωμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την αντίστροφη μέτρηση για την πολιτική λύση.

Ακόμη τρώνε ..ξύλο!

Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας σήμερα, οι αριθμοί όμως εξακολουθούν να σοκάρουν. Είκοσι έως 25% των Ευρωπαίων γυναικών έχουν υποστεί σωματική βία τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους, σύμφωνα με έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Πρόκειται κυρίως για σεξουαλική και οικογενειακή βία με δράστες ως επί το πλείστον συζύγους ή ερωτικούς συντρόφους....

Αμάν πια ρε αδέλφια...Πρέπει να σταματήσει αυτό επιτέλους! Δεν υπάρχει τίποτα το "αντρίκιο" σε τέτοιες συμπεριφορές..

Βρήκαν τον οικογενειακό τάφο του Ιησού!

Ένας τάφος που ανακαλύφθηκε το 1980 στην Ιερουσαλήμ περιείχε κάποτε τα λείψανα της οικογένειας του Ιησού του Ναζωραίου, υποστηρίζει ο σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον σε ντοκιμαντέρ που θα προβάλει το Discovery Channel. Ισχυρίζεται επίσης ότι ο Ιησούς και η Μαρία Μαγδαληνή είχαν αποκτήσει γιο με το όνομα Ιούδας.
Ο επίμαχος τάφος ανακαλύφθηκε στο προάστιο Ταλπιγιότ, κατά τη διάρκεια εργασιών για την ανέγερση πολυκατοικίας, και λίγο αργότερα ανασκάφηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία του Ισραήλ. Μέσα στον τάφο βρέθηκαν 10 λάρνακες της εποχής του Ιησού, από τις οποίες οι έξι έφεραν επιγραφές με ονόματα της Καινής Διαθήκης, αναφέρει ανακοίνωση του τηλεοπτικού δικτύου.
Τέσσερις διακεκριμένοι αρχαιολόγοι διαβεβαιώνουν, έπειτα από χρόνια ερευνών, ότι οι οστεοθήκες από ασβεστόλιθο γράφουν «Ιησούς, γιος του Ιωσήφ», «Ιούδας, γιος του Ιησού» (στα αραμαϊκά), «Μαρία», «Ιωσήφ», «Ματθαίος» (στα εβραϊκά) και «Μαρία Μαγδαληνή» (στα ελληνικά).
Ο Κάμερον, παραγωγός του ντοκιμαντέρ, και ο Σίμτσα Γιακομπόβιτσι, συγγραφέας σκηνοθέτης και παραγωγός, απομόνωσαν δείγματα DNA από τις λάρνακες του «Ιησού» και της «Μαρίας Μαγδαληνής» και τα έστειλαν για ανάλυση στο εξειδικευμένο Εργαστήριο Παλαιο-DNA του Πανεπιστημίου Λέικζεντ, στο Οντάριο του Καναδά.
Η σύγκριση του μιτοχονδριακού DNA έδειξε ότι τα δύο πρόσωπα δεν ήταν συγγενείς. Δεδομένου ότι οι οικογενειακοί τάφοι προορίζονταν συνήθως για παντρεμένα ζευγάρια ή συγγενείς εξ αίματος, οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ προτείνουν ότι είναι πιθανό ο Ιησούς και η Μαρία Μαγδαληνή να ήταν ζευγάρι.
ΠΗΓΗ: news.in.gr - 27-02-2007

Τώρα τι κάνουμε; Πρώτα ο κώδικας Ντα Βίτσι μας έμαθε για απογόνους που γυροφέρνουν στην Ευρώπη, σήμερα μαθαίνουμε οτι τελικά ο Ιησούς δεν ήταν και τόσο αθώα περιστερά.
Την είχε κάνει με την Μάγδα ...όσο και να μας λένε ότι μόνο τα μαλιά της έπλυνε!!
Είχαν τελικά και παιδιά...Πόσα άραγε; Όχι οτι είναι κακό αυτό..αλοίμονο..
Μια ευτυχισμένη οικογένεια ήταν και είχαν και οικογενειακό τάφο..Εως εκεί όμως! Έτσι;

Πως να κόψετε το κάπνισμα..

Εδώ και δύο μήνες δεν έχω καπνίσει ούτε ένα τσιγάρο! Το λέω και το καυχιέμαι! Δεν καπνίζω..
Παρακαλάω να μου προσφέρουν τσιγάρο, μόνο και μόνο για να πω με ύφος:
"ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΩ ..ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"..
Τώρα θα μου πείτε..σιγά ρε μάπα! Δυο μήνες μόνο πέρασαν..άσε να περάσει λίγος καιρός ακόμη, να σφίξουν οι κώλοι και θα σε δούμε!
Εντάξει..το παραδέχομαι οτι δεν είναι πολύ..όμως η ψυχούλα μου το ξέρει!
Κάθε τρεις και λίγο το χέρι πάει σαν αυτόματο στην τσέπη για το πακέτο..Ασε τις πρώτες μέρες! Τότε που μύριζα το τσιγάρο από ένα χιλιόμετρο, σαν τα κυνηγιάρικα σκυλιά..
Τότε όμως στα δύσκολα, στις μαύρες μέρες σαν να λέμε, με βοήθησαν και οι πλάκες από τους φίλους και τα ειρωνικά τους...
Αντε ρε που θα το κόψεις!
Σε βλέπω από αύριο στον περιπτερά πάλι..
Έλα πάρε τσιγαράκι, ένα δεν κάνει κακό!
Με πείσμωσαν περισσότερο..Το πήρα σαν "εθνική προσβολή"..Σαν να με βρίζανε..Όσο πιο πολύ με προκαλούσαν να το παραδεχτώ..εγώ τόσο περισσότερο πείσμωνα..Λές ρε φίλε και όλη η κοινωνία δεν παραδέχεται οτι μπορεί κάποιος να ξεφύγει..Να σε τραβήξουν με το ζόρι πίσω..
Αμ με το φαΐ τι κάνεις; Απλά τρως συνεχώς! Όποτε το στόμα σου γλυκαίνει λιγουλάκι..εσύ του ρίχνεις οτι φαγώσιμο υπάρχει τριγύρω..Να οι τυρόπιττες, να τα κρουασάν, να οι μαρμελάδες με την φρυγανιά που δεν παχαίνει..
Με το στομάχι δεν μπορώ να πάω ..κόντρα..Η αλήθεια να λέγετε..Πήγα στα 90 κιλά από τα 80 αυτούς τους δύο μήνες, αλλά που θα πάει..θα βαρεθεί, θα σταματήσει..ε και μετά θα αρχίσει η ..επιστροφή στο παλιό βάρος..Ετσι λένε όλοι, έτσι θάναι!

Εγώ όμως το πιο σταθερό "στήριγμα" αυτές τις μαύρες μέρες της ..στέρησης, το βρήκα στην .."δημοσιότητα"! Ναι μάλιστα στην δημοσιότητα της απόφασής μου..Είπα και λέω σε όλους μετά την ..καλημέρα,καλησπέρα.. "Ξέρετε δεν καπνίζω!"..
Με κοιτάνε κάπως περίεργα βέβαια, σου λέει ο άλλος τι έπαθε αυτός πάλι ..θα σάλεψε...λες και με νοιάζει...αλλά εγώ συνεχίζω απτόητος να εξηγώ οτι δεν πρόκειται να ξανακαπνίσω! Εντάξει ρε φίλε ..άντε και κάνε οτι θες!
Ναι αλλά έτσι έμαθα να υπομένω κάθε όμορφη μυρωδιά...κάθε τσιγαρίλα από τους τριγύρω με διαπερνάει σαν να μην υπάρχω! Λέμε τώρα.. Μυρίζω πούρο και σκέφτομαι..λουκάνικο! Τόσο καλά πάει το πράμα...

Η επόμενη κίνηση λοιπόν είναι να το γράψω κιόλας.. Να το μάθουν όλοι ακόμη και στον Βόρειο Πόλο που λέει ο λόγος.. ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΩ!
Τώρα σαν να ακούω φωνές: "Και τι μας νοιάζει εμάς ρε μάπα;"..
Σας νοιάζει και μάλιστα αν δεν σας έννοιαζε έως σήμερα...τώρα όμως που διαβάσατε όλα τα παραπάνω, δεν μπορεί..όλο και κάποια φορά θα αναρωτηθείτε..τι να έγινε άραγε; Ε λοιπόν μπορείτε να με ρωτάτε!
Είναι η ύστατη προσπάθειά μου να το κόψω!!

Το Σχέδιό μου

Ξύπνησα με τον ιδρώτα στο μέτωπό μου να μουσκεύει το άσπρο μαξιλάρι. Ήταν η τέταρτη νύχτα που δεν κατάφερα να κοιμηθώ καλά. Η σκέψη μου στριφογύριζε βασανιστικά στο σχέδιό μου. Έπρεπε να πετύχω. Δεν είχα άλλα περιθώρια. Η καθημερινή αναβολή της ώρας «Ω», μόνο κακό έκανε στην όποια αυτοπεποίθησή μου.
Ποτέ δεν μπόρεσα να εξηγήσω γιατί έδωσα το τελευταίο γράμμα της αλφαβήτου στην ώρα έναρξης. Το πιο φυσικό θα ήταν να ονομάσω «Α» την ώρα που θα έβαζα σε πλήρη εφαρμογή το σχέδιο. Το ωμέγα όμως ήταν το γράμμα που είχε καρφωθεί στο νού μου απ'τη πρώτη μέρα. Ήταν για μένα η αρχή του σχεδίου, αλλά και το τέλος μιας σχεδόν ατέλειωτης αναμονής.
Η ονομασία της ώρας έναρξης ήταν πια ένα γεγονός και τίποτα δεν μπορούσε να το αλλάξει. Δεν έπρεπε να το σκέφτομαι πια. Όμως κάθε φορά που ξεκινούσε στο μυαλό μου το σχέδιο, άθελά μου άρχιζα να αμφιβάλλω για την ονομασία της ώρας αυτής. Αυτό έπρεπε να σταματήσει, ήταν μια λεπτομέρεια μόνο και σαν τέτοια δεν μπορούσε με κανένα τρόπο να επηρεάσει την επιτυχία του σχεδίου. Ήταν μόνο ένα σύμβολο που δεν είχε καμία σχέση με τις λεπτομέρειες του σχεδίου, το αν δηλαδή ήταν σωστά σχεδιασμένες ή είχαν κάποιο ελάττωμα, κάποια «τρύπα» όπως συνήθιζα να ονοματίζω κάθε λάθος που διόρθωνα.

Θα μπορούσε βέβαια να ήταν το «Χ» ή ακόμη και το «Ψ», κανείς δεν θα πρόσεχε αυτή τη μικρή λεπτομέρεια, γιατί έτσι έπρεπε να το βλέπω, σαν μια μικρή λεπτομέρεια, αφού κανείς δεν γνώριζε το παραμικρό για το σχέδιό μου. Εγώ ήμουν αυτός που του έδινε τόση σημασία και κάθε φορά που άρχιζα πάλι απ'την αρχή να εξετάζω όλες τις λεπτομέρειες, το «Ω» μου έφερνε στο μυαλό το τέλος και την επιτυχία του σχεδίου μου, αν και ήταν μόνο η πρώτη στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι το σχέδιο ήταν καλό. Θα μπορούσε κάποιος , αν ήξερε βέβαια, να το χαρακτηρίσει σχεδόν τέλειο. Κανείς όμως δεν γνώριζε τίποτα και γω ήμουν σίγουρος ότι τόσα χρόνια που ξόδεψα σχεδιάζοντας κάθε λεπτομέρειά του, δεν θα πήγαιναν χαμένα. Δεν μπορούσα βέβαια να έχω και μια «δεύτερη» γνώμη. Θα ήταν καλό αυτό για να ξεδιαλύνει κάθε μικρή μου αμφιβολία, αλλά πως; Πως θα έλεγα σε κάποιον τι σχεδίαζα τόσα χρόνια, χωρίς να προδώσω τον σκοπό μου; Πως θα εξιστορούσα τις ατέλειωτες ώρες που πέρασα κλεισμένος στο μικρό δωμάτιο με τα παλιά έπιπλα, δουλεύοντας στο μυαλό μου κάθε λεπτομέρεια, κάθε χρονική στιγμή, κάθε πιθανή εξέλιξη; Θα μπορούσα βέβαια να πω ψέματα ότι τα είχα διαβάσει κάπου, σ'ένα μυθιστόρημα, ή ότι είχα δεί κάποια σχετική ταινία. Έτσι ίσως να βρισκόταν κάποιος ή κάποια τέλος πάντων, απ'όσους θα έβαζα «μέσα», εντέχνως με την συζήτηση θέλω να πω, να μου δώσει κάποια ένδειξη για «τρύπες» ή για λάθη ή για «απίστευτη» εξέλιξη. Αλλά αν με ρωτούσαν να πω τον τίτλο του ή που και πότε το είδα; Θα αναγκαζόμουν τότε να συνεχίσω να λέω ψέματα και αυτό ήταν κάτι που είχε τον κίνδυνο κάποιος να καταλάβει το ψέμα μου. Το συναίσθημα της ενοχής μου ήταν οικοίο και το σιχαινόμουν.

Την «εξωτερική» λοιπόν βοήθεια στο σχέδιό μου έπρεπε να την ξεχάσω. Θα πορευόμουν μόνος έως την ώρα «Ω» αλλά και πάρα πέρα έως την τελική μου προσπάθεια να εφαρμόσω πλήρως όλες τις λεπτομέρειες του σχεδίου μου. Έως την τελική επιβράβευση όλων αυτών των κόπων, της αγωνίας και της απομόνωσης που επέβαλα στο μυαλό και στο σώμα μου, από την πρώτη μέρα που είχα «συλλάβει» την ιδέα για μια τέτοια ενέργεια. Βέβαια αυτό που θυμάμαι καλά ότι με ταλαιπώρησε αφάνταστα για χρόνια θα μπορούσα να πω, ήταν η απόφαση που έπρεπε να πάρω για την ακριβή χρονική στιγμή της ώρας «Ω». Πότε δηλαδή θα έπρεπε να βάλω σε εφαρμογή το σχέδιό μου. Την πρώτη ημέρα, την δεύτερη, ή την τρίτη; Ξόδεψα ατέλειωτες ώρες με την ερώτηση πότε; Όλες οι ημέρες μου φαινόντουσαν καλές. Ακόμη και η μέρα της τελετής έναρξης που θα είχε και την μεγαλύτερη δημοσιότητα. Αυτό που κατάφερα να αποφασίσω κατ'αρχήν, ήταν ότι έπρεπε να «αρχίσει» τουλάχιστον μέσα στην πρώτη εβδομάδα για έχει την επιτυχία που ονειρευόμουν. Να με κάνει διάσημο σ'όλο τον κόσμο για πάντα. Θ'άπρεπε ν'αρχίσει και να ολοκληρωθεί τόσο σύντομα, ώστε ώσπου να «συνέλθει» η ανθρώπινη κοινωνία, εγώ θα ήμουν ήδη διάσημος!

Το «λεπτό» αυτό αλλά ουσιώδες μέρος του σχεδίου μου, η ακριβής ημερομηνία της ώρας «Ω» δηλαδή, ακόμη με ταλαιπωρούσε και καταϊδρωμένος στριφογυρνούσα στο άγρυπνο κρεβάτι μου και αυτή τη νύχτα. Ψηλάφισα στα σκοτεινά για το κουμπί που άνοιγε το μικρό φωτάκι πάνω απ'το κρεβάτι. Το λαμπάκι που φώτιζε το μικρό εικόνισμα με την Παναγία, άναψε ρίχνοντας ένα χλωμό φως πάνω μου. Άναψα το μισαδάκι και ρούφηξα με δύναμη τον καπνό.
Προσπαθούσα μάταια να το ελαττώσω και το'σβυνα μετά από κάθε ρουφηξιά αφήνοντας το μισαδάκι στο γεμάτο σταχτοδοχείο να με περιμένει. Θαύμαζα τους γνωστούς μου που το'κοβαν μια κι'έξω. Εγώ δεν μπορούσα. Όλο και το ανέβαλα γι' αύριο.
Φύσηξα δυνατά το καπνό ενώ τα λόγια της συχωρεμένης από χρόνια μάνας μου, όλο και μου έρχονταν: «Μωρέ καλός είσαι, κατεβάζει η κούτρα σου, στο τέλος όμως τα σκατώνεις..». Τώρα όμως δεν είχα άλλη επιλογή.. Η απόφαση ήταν ζήτημα ζωής. Το σχέδιο ήταν καλό και καλοδουλεμένο. Ήμουν σίγουρος ότι πριν ξημερώσει, σήμερα κιόλας θα είχα αποφασίσει.
Αυτό που έπρεπε για την ώρα να κάνω, αφού δηλαδή δεν γινόταν ακόμη τίποτα με την ώρα «Ω», ήταν το εξής: Θα έβαζα σε μια σειρά όλα τα «στάδια» του σχεδίου μου, την σειρά βέβαια που γνώριζα ήδη πολύ καλά, όχι ότι τώρα που έφτασε η στιγμή να αρχίσω θα άλλαζα το σχέδιο. Αλλοίμονο! Θα τους έδινα όμως τώρα ένα όνομα, ένα ψηφίο λόγου χάριν, όπως είχα δεί τόσες φορές στο σινεμά. Έτσι θα ήταν πολύ πιο εύκολο να τα θυμάμαι όλα. Αφού ήταν αυτή η τακτική σωστή για τους στρατιωτικούς, έπρεπε να ήταν καλή και για μένα. Δεν έπρεπε όμως να γράψω τίποτα. Αυτό ήταν μια αρχή και την τηρούσα από την πρώτη μέρα. Όλα θα έμεναν στο μυαλό μου. Οι σωστοί συνωμοτικοί κανόνες αυτό επέβαλαν. Να μην μείνει τίποτα σε γραπτό. Πάντα μου προκαλούσε γέλιο ή αστεία έκφραση των «ηρώων» που έκαιγαν τα χαρτάκια στα έργα. Να μην τα δεί κανείς άλλος δηλαδή.. Ενώ εγώ τα θυμόμουν όλα με την παραμικρή τους λεπτομέρεια. Το μόνο που δεν είχα σκεφτεί έως σήμερα ήταν το «κωδικό» τους όνομα.
Μ'άρεσε αυτή η σκέψη.. Κωδικός «Ω», κωδικός «Ψ»! Το Ψ που θύμιζε τρίαινα. Ένα «όπλο» δηλαδή. Ή μάλλον η άκρη ενός όπλου. Άθελά μου σκέφτηκα τα λόγια από κάποιο στίχο: «….κοφτερό Ψ σαν τρίαινα καρφώθηκε στα πέτρινα στήθη τους»... Αυτός ο κωδικός θα ήταν για το τέλος. Η τελική φάση δηλαδή. Τότε που όλα θα είχαν τελειώσει και τα δελτία ειδήσεων θα σφυροκοπούσαν όλη μέρα το κοινό με την σπουδαία είδηση.
Όλοι ασφαλώς θα ήθελαν να μάθουν πως έγινε και από ποιόν. Αυτό ακριβώς ήταν το σπουδαίο. Ποιος; Όλα τα άλλα θα περνούσαν τότε σε δεύτερη μοίρα. Διάσημος! Μια λέξη ήταν, η οποία όμως στόλιζε με την αίγλη της λίγους σχετικά. Όχι βέβαια περιστασιακά διάσημος, για μια μέρα ή λίγες ώρες Αυτό ήταν εύκολο να γίνει. Θα μπορούσα εύκολα να μπω σ'ένα γήπεδο και να κατεβάσω το παντελόνι μου μπροστά στις κάμερες.. Θα έλεγαν για λίγες μέρες τ'όνομά μου και μετά τέρμα.. Κανείς δεν θα θυμόταν τίποτα.. Το σχέδιό μου όμως, ήμουν σίγουρος ότι θα μου εξασφάλιζε την διασημότητα για πάντα. Ανατρίχιασα με την σκέψη ότι ακόμη και μετά τον θάνατό μου, θα αναφέρονταν στο μεγάλο γεγονός. Ακόμη και εάν στο μέλλον κάποιοι προσπαθούσαν να το επαναλάβουν, άσχετα με το αν πετύχαιναν τον σκοπό τους ή όχι, πάντα θα ήσαν δεύτεροι, ξεσηκωτές με άλλα λόγια, κάτι που έφερνε αντί δόξα την καταφρόνια και την χλεύη.

«Ω» λοιπόν ο κωδικός για την ώρα έναρξης του σχεδίου, «Ψ» ο κωδικός για το τέλος. Το τέλος όμως πως περιγράφεται ή καλύτερα πως προσδιορίζεται; Ήταν η στιγμή της αποχώρησής μου από τον χώρο; Ήταν η στιγμή ή η ώρα τέλος πάντων που θα ήμουν «ασφαλής» μακριά; Ήταν όταν θα είχε ολοκληρώσει η μεγάλη είδηση τον γύρο του κόσμου και όλα τα μέσα επικοινωνίας θα μιλούσαν για μένα; Αλλά μήπως και ο κωδικός «Ω» δεν είχε ανάλογα ερωτήματα; Γιατί λόγου χάριν η ώρα έναρξης να είναι "εκεί" και όχι η αναχώρησή μου από το σπίτι; Δεν είχε βέβαια καμία σημασία για έναν ανεξάρτητο παρατηρητή, αν υπήρχε τέτοιος, αυτή η λεπτομέρεια, αλλά είχε για μένα τούτη τη στιγμή που είχα αποφασίσει να βάλω ονόματα, κωδικούς θέλω να πω, στις φάσεις του σχεδίου. Ίσως θα έπρεπε να πιάσω απ'την αρχή. Γιατί βέβαια η λεπτομέρεια, ή μάλλον η έξυπνη και σωστή σχεδίαση κάθε λεπτομέρειας, ήταν το «κλειδί» για την επιτυχία.
Η αποφασιστικότητα στην εφαρμογή τους ήταν δεδομένη. Ήμουν σίγουρος ότι όταν ερχόταν η στιγμή, θα προχωρούσα τελείως ασυγκίνητος στην ολοκλήρωση κάθε φάσης, άσχετα με τις όποιες δυσκολίες παρουσιάζονταν. Με έβλεπα ήδη ανέκφραστο, αποφασισμένο και έτοιμο να ολοκληρώνει ένα τέλειο σχέδιο σε κάθε του μικρή λεπτομέρεια, χωρίς ούτε μία φορά να διστάσει, ούτε μία φορά να αμφιβάλλει για τον στόχο ή μάλλον τους στόχους. Όλα θα γίνονταν βάσει σχεδίου. Του σχεδίου που τώρα, όχι ακριβώς τώρα βέβαια αφού τόσα χρόνια το δούλευα, αλλά τέλος πάντων θα μπορούσα να πω ότι τώρα το τελειοποιούσα ή καλύτερα έβαζα στην σωστή τάξη τους κωδικούς των φάσεων ή των πράξεων που έπρεπε να ολοκληρωθούν η μία πριν την επόμενη ή μάλλον η μία μετά την άλλη, δεν έχει σημασία, για την μεγάλη επιτυχία που θα μου έδινε την ικανοποίηση, θα μπορούσα να πω την τελική επιβεβαίωση της ανωτερότητας του μυαλού απέναντι στο σώμα. Γιατί πως θα μπορούσε ένα σώμα, έστω και γυμνασμένο, να εκτελέσει μια καθορισμένη δράση με επιτυχία, εάν δεν είχε την έξυπνη καθοδήγηση από μια ανώτερη σκέψη; Δεν θα μπορούσε, γι'αυτό ήμουν σίγουρος. Για τον λόγο αυτό ποτέ δεν αισθάνθηκα, η καλύτερα ποτέ δεν ένοιωσα μειωμένος ανάμεσα σε γυμνασμένους συνάδελφους στο γραφείο ή όταν έβλεπα στον δρόμο τα κοριτσόπουλα να κρυφοκοιτάζουν λαίμαργα τον ψηλό περαστικό.. Χαμογελούσα με την ανοησία τους.. Πως ήξεραν τι «πατάτα» υπάρχει στο κεφάλι του; Ίσως να τα κατάφερνε αν τον έστελναν να κόψει το χρωματιστό λουλούδι στο γκρεμό, αλλά τίποτα περισσότερο. Η νόηση ήταν η αρχή και το τέλος. Χωρίς αυτή, ποτέ δεν θα μπορούσα να συλλάβω, αλλά βέβαια και να ολοκληρώσω, ένα τόσο τέλειο σχέδιο, ένα σχέδιο που θα με έκανε για πάντα διάσημο.

Και δεν μπορώ να αποφύγω αυτή την ώρα να αναλογισθώ, αν και η αφόρητη ζέστη στο μικρό δωμάτιο με δυσκολεύει όλο και περισσότερο να σκεφτώ πάνω στο σχέδιό μου, θέλω να πω να βάλω σε τάξη τους κωδικούς του σχεδίου γιατί ασφαλώς το σχέδιο είναι τέλειο και δεν χρειάζεται καμία μετατροπή ή αλλαγή τέλος πάντων, σκέφτομαι λοιπόν, φαντάζομαι θέλω να πω, τι θα έκαναν αυτά τα συγκεκριμένα κοριτσόπουλα , εννοώ στον δρόμο, εάν ήξεραν τι «υπάρχει» μέσα στο κεφάλι των περαστικών. Εάν είχαν μια λόγου χάριν έκτη αίσθηση, που θα τους πληροφορούσε για τις σκέψεις ή καλύτερα για τις ικανότητες του μυαλού των περαστικών. Ποιόν άραγε θα διάλεγαν να κρυφοκοιτάζουν; Όχι ότι όλα αυτά είχαν καμία σημασία τούτη την ώρα για την εργασία μου, η οποία είχε να κάνει με την ονομασία των κωδικών μου, των κωδικών του σχεδίου μου θέλω να πω, αλλά όπως και να το σκεφτούμε η απάντηση σε αυτό το υποθετικό ερώτημα είναι νομίζω εύλογη.
Ακόμη πιο άσχετη ήταν η εύλογη αυτή προτίμηση των γυναικών, η υποτιθέμενη προτίμηση βέβαια γιατί ποιος μπορεί είναι σίγουρος για τις ορέξεις τους έστω και αν «ήξεραν», αν και αυτό είναι το συμπέρασμα που έβγαινε αβίαστα, θέλω να πω στα σίγουρα σε ένα αξιοκρατούμενο κόσμο, τώρα και αυτό δεν ήταν κάτι που κάποιος θα βεβαίωνε, υπήρχε τέτοιος κόσμος; Όπως και να το σκεφτούμε όμως, η εύλογη αυτή προτίμηση δεν είχε να κάνει, ή μάλλον δεν είχε καμία σχέση βεβαίως με το σχέδιό μου, ή καλύτερα με τον σκοπό του σχεδίου μου.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας μου έδωσαν ή καλύτερα μου δίνουν μια ανεπανάληπτη ευκαιρία να πραγματοποιήσω ένα όνειρο που είχα, ή μάλλον έχω, αφού δεν έχει ικανοποιηθεί η φιλοδοξία που με καίει, δεν έχει έως σήμερα θέλω να πω, γιατί ασφαλώς έχει έλθει η μεγάλη στιγμή να γίνει πραγματικότητα και όπως και να το κάνουμε, τι σχέση μπορούσε να έχει μια τέτοια μεγάλη, θέλω να πω μεγάλη σε ιδανικά φιλοδοξία, με την προτίμηση των κοριτσόπουλων στον δρόμο! Καμία ασφαλώς. Ο οποιοσδήποτε ανεξάρτητος παρατηρητής, αν υπήρχε βέβαια κάτι τέτοιο πράγμα αδιανόητο για το σχέδιό μου, θα μπορούσε να βεβαιώσει ότι άλλο θέμα η γυναικεία προτίμηση στο ανδρικό φύλλο, στο είδος και στην ποιότητα θέλω να πω του ανδρικού φύλλου, αν και γι'αυτό πως θα μπορούσε να είναι κανείς βέβαιος, θα ήταν δυνατό ακόμη και αν «ήξεραν», ακόμη και τότε, πράγμα απίθανο βέβαια αλλά σαν πιθανότητα υπαρκτή, να προτιμούσαν το άδειο κεφάλι από το σωστά δομημένο, μάλλον ικανό να σχεδιάζει, να προβλέπει μυαλό, και άλλο θέμα τα υψηλά ιδανικά που στόχευε η φιλοδοξία μου.
Και βέβαια όταν λέω, θέλω να πω σκέφτομαι, γιατί κανείς άλλος δεν «ακούει» τις σκέψεις μου πως θα μπορούσε άλλωστε, για ικανοποίηση φιλοδοξίας, δεν εννοώ μόνο την διασημότητα που μου εξασφαλίζει για πάντα μια τέτοια ενέργεια εν μέσω Ολυμπιακών, αλλά και την ικανοποίηση, ή μάλλον την επιβεβαίωση της ικανότητάς μου, του μυαλού και της νόησής ασφαλώς, να σχεδιάσει και να εκτελέσει με ακρίβεια ένα τόσο σπουδαίο εγχείρημα. Ίσως αυτό να ήταν και το σημαντικότερο, το ζητούμενο φερ'ειπείν, περισσότερο και από το συναίσθημα της διασημότητας, αν μπορούσε κανείς να αποκαλέσει συναίσθημα το γεγονός του να είναι διάσημος.

Με μια γρήγορη κίνηση έσβησα βιαστικά το μισαδάκι πριν μου κάψει τα δάχτυλα. Στριφογύρισα το κορμί μου στο μουσκεμένο απ'τον ιδρώτα σεντόνι και έπιασα τα θέματα πάλι απ'την αρχή. «Ψ» ήταν ο κωδικός για το τέλος, την στιγμή που θα έφτανα ασφαλής πίσω στο σπίτι, πάει αυτό, ήταν πιο σωστό να ξέρω ότι το σπίτι μου ήταν το τέλος, εκεί που ήξερα ότι όλα άρχισαν. «Ω» όπως είναι πλέον καθιερωμένο τόσα χρόνια, είναι η αρχή. Όχι όμως η στιγμή ή η ώρα τέλος πάντων που θα έμπαινα στο στάδιο, αλλά η ώρα ή η στιγμή ή το δευτερόλεπτο που θα έκλεινα πίσω μου την πόρτα του σπιτιού μου και θα έπαιρνα τον δρόμο για το στάδιο, έτοιμος για την εφαρμογή του σχεδίου με όλα τα εφόδιά μου.
«Φ» ήταν, ή μάλλον τώρα είναι, η φάση της αποχώρησης από το στάδιο, η «Φυγή» εξ'ού και το «Φ». Καλός και αυτός ο κωδικός σαν σύμβολο λόγου χάριν, Φ ίσον φυγή, αποχώρηση, εύκολα το θυμάμαι κιόλας. Όλες οι λεπτομέρειες της φυγής, της αποχώρησης καλύτερα, ήταν καλά «δουλεμένες» στο μυαλό μου και ήμουν σίγουρος ότι είχα εξετάσει κάθε πιθανότητα, κάθε εξέλιξη είτε δυσμενή, δηλαδή εμπόδια με άλλα λόγια, είτε ευχάριστη, όσο ευχάριστη θα μπορούσε να είναι μια απρόσμενη εύνοια της τύχης, αν και τι ακριβώς μπορούσε να είναι τύχη δεν είναι κανείς σίγουρος. Πως θα είναι βέβαια σίγουρος κάποιος ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, δηλαδή τον ευνόησε ή τον ευνοεί, δεν έχει σημασία, η τύχη ή το αποτέλεσμα που θεωρεί κανείς ότι οφείλεται στην τύχη, είναι αποτέλεσμα γνώσης και καλού σχεδίου, με άλλα λόγια μιας γνώσης των αντικειμενικών παραγόντων ή καταστάσεων ή νόμων της φύσης που του εξασφαλίζουν το «προνόμιο» να προβλέπει τις εξελίξεις και να πράττει ανάλογα, βάσει ενός σχεδίου πάντα βεβαίως, όχι έτσι ξεκάρφωτα φερ'ειπείν, σαν να λέμε ότι δεν γίνεται να πάω στο στάδιο για μια τόσο σημαντική ενέργεια, να εκτελέσω με ακρίβεια όλες τις κινήσεις που χρειάζονται για την επιτυχία της και να προσπαθήσω να φύγω, ή καλύτερα να αποχωρήσω με ασφάλεια, στηριζόμενος στην ελπίδα ή στην προσμονή ή χειρότερα στην βεβαιότητα ότι δεν θα μου «τύχει» κάτι στραβό, κάτι αναπάντεχο λόγου χάριν. Αυτό είναι μια ανοησία και κάτι τέτοιο, θέλω να πω μια «τρύπα» όπως συνήθισα πλέον να ονομάζω τις ατέλειες, δεν υπήρχε στο σχέδιό μου.

«Χ» ήταν, ή είναι τώρα πλέον, ο κωδικός για την εκτέλεση, ή καλύτερα για την εφαρμογή (δεν μου πάει ο όρος «εκτέλεση»), του κύριου μέρους του σχεδίου, αν και ποιος θα μπορούσε να πει, αν ήξερε βέβαια κάποιος άλλος εκτός από μένα, ποιο ακριβώς τμήμα, ποιος κωδικός με άλλα λόγια, ήταν «το κύριο τμήμα». Θα μπορούσε να πει, να είναι θέλω να πω, ο «Φ» ή ο «Ω» ή ακόμη και ο «Ψ», γιατί θα έπρεπε να είναι ο «Χ». Όλα τα τμήματα, δηλαδή οι φάσεις του σχεδίου είχαν την σπουδαιότητά τους και καμία βεβαίως δεν μπορούσε να εκτελεσθεί, να εφαρμοστεί καλύτερα, χωρίς να έπεται ή να προϋπάρχει της άλλης. Άρα αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να εφαρμόσω με την καλύτερη ή με ακρίβεια καλύτερα, όλες τις φάσεις έχοντας στο μυαλό μου ότι όλες ήσαν ίσες σε σπουδαιότητα και δεν ξεχώριζε καμία ώστε να πάρει, να της δώσω θέλω να πω μεγαλύτερη προσοχή. Όμως όλες οι επιχειρήσεις στις ταινίες ή στα βιβλία τέλος πάντων, οι περισσότερες τουλάχιστον για να είμαι πιο ακριβής, αναφέρονται σε
«επιχείρηση Χ» λόγου χάριν, άρα σωστά ονόμασα και γω «Χ» την ενέργεια ή την επιχείρηση για να είμαι και μέσα στο πνεύμα των ανάλογων ενεργειών, των γνωστών βεβαίως, γιατί πόσες άλλες παρέμειναν ή παραμένουν καλύτερα, άγνωστες, δεν έχουν δημοσιοποιηθεί δηλαδή, λόγω του ότι έγιναν ή γίνονται και σήμερα, αυτή τη στιγμή ίσως, από μυστικές υπηρεσίες (πως έχουν ονομασθεί άραγε «μυστικές» αφού όλοι τις γνωρίζουν) ή άλλες μη μυστικές, δεν έχει σημασία βεβαίως.

Άρα έχουμε, έχω θέλω να πω, «Ω» και μετά «Χ», ή όχι βέβαια, υπάρχει και ο κωδικός «Ε», η είσοδος στο στάδιο, η οποία είσοδος συνοδεύεται ασφαλώς με όλη την διαδικασία με την οποία συνδέονται οι λεπτομέρειες που είχα, έχω ακόμη βέβαια, στο μυαλό μου για τις κινήσεις μου, έως ακριβώς πριν την στιγμή, το δευτερόλεπτο καλύτερα που θα αρχίσει η φάση «Χ», δηλαδή αν ανακεφαλαιώσουμε, ανακεφαλαιώσω θέλω να πω, το σχέδιό μου είναι τώρα πλήρες.. Ξεκινάει, ή μάλλον εγώ ξεκινάω, με τον κωδικό «Ω», προχωράω γρήγορα στην εφαρμογή του «Ε» (όλα τα εφόδια ανά χείρας), συνεχίζω με την ακριβή εκτέλεση, μάλλον την εφαρμογή του «Χ» και όσο γρήγορα γίνεται, ή μάλλον όχι όσο γίνεται, γιατί αυτό δεν είναι «επαγγελματικός» παράγων ή όρος φερ'ειπείν, όσο γρήγορα έχω εγώ σχεδιάσει με την παραμικρότερη λεπτομέρεια, όσα αφορούν τους χρόνους ή την διάρκεια κάθε φάσης, περνάω στον κωδικό «Φ» και τελικά στο «Ψ». Ω, Ε, Χ, Φ και Ψ!! Πολύ καλό είναι!

Αραχνοΰφαντο μισόφωτο εισέβαλε ακάλεστο από το παράθυρό μου. Ξημέρωσε κιόλας, ή καλύτερα άρχισε να ξημερώνει σκέφτηκα. Σηκώθηκα με φούρια. Δεν ήθελα τώρα που φτάνω στο τέλος να αρχίσω να αργώ στην δουλειά. Κανείς στο γραφείο δεν έπρεπε και δεν μπορεί βεβαίως, να καταλάβει τίποτα. Χώθηκα στο μπάνιο και άνοιξα το κρύο νερό. Οι μαύροι κύκλοι στα μάτια μου, ίσως έδιναν μια εντύπωση άλλη σε όσους αναρωτιόντουσαν. Κρυφογέλασα και άφησα το κρύο νερό να πέσει πάνω μου. Πάνε και οι κωδικοί, τους έχω έτοιμους.. Αύριο, ή καλύτερα σήμερα το βράδυ σκέφτηκα, μετά το γραφείο, κατ'ευθείαν εδώ για τις τελευταίες λεπτομέρειες. Το σχέδιό μου ήταν η μάλλον είναι, πλέον έτοιμο ή σχεδόν έτοιμο βεβαίως, αν υπολογίσουμε, υπολογίσω θέλω να πω, ότι δεν μένει τίποτε άλλο παρά να καθοριστεί επακριβώς η ακριβής ημερομηνία του «Ω»… Αυτό θα γίνει ή μάλλον πρόκειται να ορισθεί σύντομα… Ίσως και σήμερα το βράδυ….

Ο οργασμός της ψυχής

500.000 δολάρια πωλήθηκε βίντεο από το πρακτορείο Splash News & Picture Agency, που έδειχνε τους τραυματιοφορείς να μεταφέρουν με φορείο στο ασθενοφόρο την Αν Νικόλ Σμιθ ενώ κάποιοι συνάδελφοι τους προσπαθούσαν να της κάνουν ανάνηψη. Το βίντεο πωλήθηκε στο γερμανικό κανάλι RTL αλλά προβλήθηκε και στο Διαδίκτυο.
ΠΗΓΗ: news.in.gr

Τα ΜΜΕ κατανοώντας την αβάσταχτη δίψα του κοινού για "θάνατο", πλήρωσε αυτό το τεράστιο ποσό για ένα βίντεο ολίγων λεπτών μάλλον.
Τι άραγε είναι αυτό που μας τραβάει τόσο πολύ στα θέματα που αφορούν τον ΘΑΝΑΤΟ;
Γιατί ανατριχιάζουμε "ευχάριστα" με την θέα κάποιου που πεθαίνει και μάλιστα όσο μεγαλύτερη αγωνία..τόσο πιο πολύ μας αρέσει.
Απόδειξη και η μεγάλη ζήτηση που έχουν όλοι καλοί οι ειδικοί στα εφέ του θανάτου.. Αυτοί που φιάχνουν στα εργαστήριά τους πειστικά σκηνές, με πίδακες αίματος, με πτώματα ακέφαλα, ξεντεριασμένα, ξεκοιλιασμένα, καμμένα, κατακρεουργημένα.
Ο καταιγισμός αίματος μας προκαλεί τελικά κάτι σαν οργασμό της ψυχής! Δεν εξηγείται αλλοιώς.

Ζητείται μάγος!

25 εκατ. δολ. σε όποιον βρει λύση για το θερμοκήπιο

Eίκοσι πέντε εκατομμύρια δολάρια σε όποιον καταφέρει να βρει την καλύτερη λύση για να απαλλαγούν η ανθρωπότητα και ο πλανήτης από το φαινόμενο του θερμοκηπίου προσφέρει ο μεγιστάνας Pίτσαρντ Mπράνσον.

O επικεφαλής της Virgin σε συνεργασία με τον πρώην υποψήφιο πρόεδρο των HΠA Aλ Γκορ, που το τελευταίο διάστημα έχει ενώσει τη φωνή του με το «πράσινο» κίνημα, δίνουν με αυτήν την πρωτοβουλία ακόμη ένα κίνητρο στις έρευνες προς καινούργιες και αποτελεσματικότερες λύσεις στο οικολογικό πρόβλημα, που είναι πλέον εμφανές και χειροτερεύει μέρα με τη μέρα.

Tη διαδικασία των ερευνών και τον «διαγωνισμό» θα επιβλέπει μια κριτική επιτροπή που θα αποτελείται από έμπειρους επιστήμονες, όπως ο επικεφαλής της NASA Tζέιμς Xάνσεν και ο ερευνητής Tζέιμς Λάβλοκ που έχει διατυπώσει τη θεωρία της Γαίας.

«H Γη δεν μπορεί να περιμένει 60 χρόνια. Θέλω ένα μέλλον για τα παιδιά μου και τα παιδιά των παιδιών μου. Tο ρολόι χτυπάει», δήλωσε σε συνέντευξη Tύπου ο σερ Pίτσαρντ Mπράνσον.

Aυτό που πρέπει να πετύχει κάποιος για να κερδίσει τα 25 εκατομμύρια δολάρια είναι να καταφέρει να βρει κάποιον τρόπο ώστε να αφαιρούνται από την ατμόσφαιρα τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο τόνοι διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος.
ΠΗΓΗ: "Ε" - 09/02/07

Το σημαντικό κατά την δική μου άποψη στο παραπάνω δημοσίευμα είναι οτι, το βραβείο θα δοθεί για τον "μάγο" που θα καταφέρει να βρεί τρόπο να ΑΦΑΙΡΟΥΝΤΑΙ τα αέρια του θερμοκηπίου (CO2).
Με άλλα λόγια να σώσουμε την "ανάπτυξη" αδέλφια.. Ρίχνουμε όσο θέλουμε CO2 πλέον, αφού θα έχει βρεθεί τρόπος να το αφαιρούμε μετά!
Ωραία λύση και πολύ βολική για όλους! Ε ρε γλέντια!